پژوهشگاه صنعت نفت بررسی کیفیت مالچهای نفتی را با اهداف زیستمحیطی و به منظور استفاده از مالچها در عملیات بیابانزدایی، در دستور کار قرار خواهد داد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پژوهشگاه صنعت نفت، پروژه «ارزیابی کیفی و تحلیل مشخصات مالچهای نفتی مورد استفاده در عملیات بیابانزدایی در کشور» در نشست شورای پژوهشی پژوهشگاه صنعت نفت تصویب شد.
این پروژه به دنبال بررسی کیفی مالچهای نفتی مورد استفاده در عملیات بیابانزدایی در کشور است تا از این طریق، به سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور کمک کند تا این سازمان بتواند از مالچهای نفتی با کیفیت مناسب در عملیات بیابانزدایی بهره برده و مانع استفاده از مواد هیدروکربوری غیراستاندارد که به محیط زیست آسیب میرسانند شود، همچنین این موضوع میتواند مانع اتلاف منابع مالی و هیدروکربوری شده و از نظر محیط زیستی نیز مانع آلودگی خاک و آسیب به اکوسیستمهای مناطق تحت عملیات مالچپاشی شود.
ارزیابی کیفی و تحلیل مشخصات مالچهای نفتی مورد استفاده در عملیات بیابانزدایی به منظور دستیابی به دانش فنی اصلاح خواص و ارتقای کیفیت مالچهای نفتی کنونی تولیدی پالایشگاهها از دیگر اهداف این پروژه پژوهشی است. این فناوری سبب افزایش تثبیت خاک، کنترل پخش ریزگردها، کاهش آسیبهای ناشی از بیابانزدایی بر زیرساختهای کشور مانند جادهها، خطوط راهآهن، ساختمانها و کاهش آسیبهای ناشی از پخش گرد و خاک میشود.
اجرای این پروژه که متقاضی آن سازمان جنگلها مراتع و آبخیزداری است، از یکم شهریورماه امسال آغاز شده است و از یکسو مقدمات دستیابی به دانش فنی اصلاح خواص و ارتقای کیفیت مالچهای نفتی را برای پژوهشگاه ایجاد کرده و از سوی دیگر نیز زمینه مناسب را برای انجام پروژههای بزرگتر در خصوص نظارت، کنترل کیفیت، تدوین دستورعملهای حمل و نگهداری و اجرای مالچ نفتی فراهم میکند.
از روشها و تکنیکهای مورد استفاده در این پروژه میتوان به روشهای تعیین مشخصات فیزیکی و شیمیایی هیدروکربورهای سنگین بر طبق روشهای استاندارد بینالمللی مانند ASTM، IP،UOP اشاره کرد.
روشهای آنالیز دستگاهی بهمنظور آنالیز کیفی و کمی مواد هیدروکربوری مانند تعیین مقدار ترکیبات گوگردی، فلزات سنگین و آنالیز SARA روی نمونههای مالچ از دیگر روشهایی است که در این پروژه استفاده میشود.
بر اساس این گزارش، گسترش بیابانها یکی از مشکلات عمدهای است که کشور ما هرساله با آن روبهروست و حدود ۳۵ میلیون هکتار عرصههای بیابانی در کشور وجود دارد که از این میان حدود ۵ میلیون هکتار آن را تپههای ماسهای تشکیل میدهند.
بخشی از این تپههای ماسهای، تپههای روان هستند که در اثر جابهجایی و گسترش گرد و غبار سالانه صدها میلیارد تومان خسارت مالی به بخشهای صنعتی و زیرساختها وارد میکنند و از سوی دیگر، این تپههای ماسهای میتوانند باعث وارد آمدن آسیبهای بسیاری به سلامت ساکنان مناطق بیابانی شوند.