اصفهان- یک مدرس ارتباطات گفت: سبز شدن رسانهها و ارزش گذاری درونی و بیرونی آنها نسبت به مسئله آب، در نهایت موجب تغییر رفتار و شکلگیری شهروندان آبی میشود.
پرستو ایرانپور در گفتوگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه رسانهها در عمومی شدن مسئله آب نقش کلیدی دارند، اظهار داشت: ایجاد و تقویت باورها، نگرشهای آبی مردم در سه سطح فردی، نهادی و اجتماعی وابسته و متأثر از رسانه است.
وی با اشاره به اینکه سبز شدن رسانهها و ارزش گذاری درونی و بیرونی آنها نسبت به مسئله آب، در نهایت موجب تغییر رفتار آبی و شکل گیری شهروندان آبی میشود، گفت: نگرش، دانش زیست محیطی و سواد آبی از پیشایندهای رفتار آبی است.
مدرس ارتباطات و کارشناس روابط عمومی شرکت آب منطقهای اصفهان با بیان اینکه سواد آب به عنوان مفهومی مشتق شده از سواد محیط زیست است، خاطر نشان کرد: سواد آب را میتوان آموزش و آگاهی استفاده کارآمد از منابع محدود آبی، تعریف کرد.
ایرانپور با تأکید بر اینکه سواد آبی راهکاری برای توسعه پایدار است، افزود: حکمرانی خوب آب به مشارکت مردم نیاز دارد و سبز شدن رسانهها وسیلهای برای افزایش مشارکت مردم است.
وی با بیان اینکه ارتقا نیافتن سواد آبی شهروندان سبب سبز شویی، گسترش شایعهها و ایجاد بحران و اغتشاشات میشود، اضافه کرد: سبز شویی پدیدهای است که به رفتار دو گانه یک شرکت یعنی عملکرد ضعیف محیط زیستی و ارتباطات نمایشی مثبت درباره محیط زیست، اطلاق میشود.
مدرس ارتباطات و کارشناس روابط عمومی شرکت آب منطقهای اصفهان ابراز داشت: سواد آبی به جای اینکه به یادگیرندگان بگوید چگونه رفتار کنند تا با محیط زیست و شرایط آبی سازگاری بیشتری داشته باشند بر مهارت اندیشه، تفکر انتقادی و تصمیم گیری آگاهانه متمرکز است.
ایرانپور خاطر نشان کرد: شرایط فعلی ارتقای سواد آبی شهروندان، هدف گذاری و سیاست گذاری در سواد آب، ارزش گذاری آب، نگرشهای آبی، مهارتهای آبی، دانش آب و ارتقا سواد به دست آمد و طبق یافتههای کمی پژوهش هدفگذاری و سیاستگذاری در سواد آب در بالاترین اولویت است و سیاستگذاری در سواد آب به درک سیاست گذاران کشور ارتباط مستقیم دارد.
وی با تأکید بر اینکه در شرایط زمینهای تنوع رسانهای به عنوان مقوله اصلی شناخته شد، افزود: یافتههای پژوهش ارتقای سواد آبی شهروندان را با به کار گیری راهبردها با اولویت، تغییر در سیستم آموزشی، ارتقا سرمایه اجتماعی، نهادینه سازی گفتمان آب، تعامل با رسانهها، مخاطب شناسی، تعامل چابک رسانهای، محتوای کامل و غنی رسانهای، سبز شدن رسانهها، تعامل صنعت، نهادهای آموزشی و دانشگاه، آسیب شناسی طرحهای کلان آموزشی میتوان عملی دانست.