فوتبال ایران در سال‌های اخیر از نظر اقتصادی به سمتی حرکت کرده که باشگاه‌های صنعتی به مرور جای باشگاه‌های ریشه‌دار را گرفته‌اند تا جایی که در حال حاضر نیمی از باشگاه‌های حاضر در لیگ برتر، صنعتی هستند. علاوه بر این مرور آخرین عنوان قهرمانی باشگاه‌های لیگ برتری در بالاترین سطح فوتبال ایران شامل لیگ برتر، جام حذفی، سوپرجام و قهرمانی ایران نشان می‌دهد که تقریبا نیمی از تیم‌های لیگ برتری هم عنوان‌دار نیستند تا در مجموع بتوان گفت لیگ برتر فوتبال، خالی از تیم‌های پرافتخار و ریشه‌دار شده است.
به گزارش ایسنا، وضعیت مالی فوتبال ایران در سال‌های اخیر به سمتی حرکت کرد که باشگاه‌های ریشه‌دار به مرور توان رقابت با باشگاه‌های صنعتی را از دست دادند. سپاهان، ذوب‌آهن، فولاد، پیکان، گل‌گهر، مس رفسنجان، مس کرمان و آلومینیوم، باشگاه‌های صنعتی لیگ برتر هستند و به عبارتی ۵۰ درصد لیگ برتر در تسخیر صنعتی‌هاست.
در بین باشگاه‌های صنعتی حاضر در لیگ برتر، سپاهان با ۶۹ سال، پیکان با ۵۵ سال، ذوب آهن با ۵۴ سال و فولاد با ۵۲ سال با سابقه‌ترین باشگاه‌های صنعتی هستند اما باقی آن‌ها، قدمتی کمتر از ۵۰ سال دارند. قدمت باشگاه‌های حاضر در لیگ برتر را در جدول زیر مشاهده می‌کنید. البته ذکر این نکته حائز اهمیت است که باشگاه‌های قدیمی صنعتی هم با استفاده خرید امتیاز تیم‌های مختلف که از نظر مالی با مشکل روبرو شده بودند، توانسته‌اند به سطح اول فوتبال ایران برسند. برای مثال کارخانه فولاد مبارکه سپاهان تا سال ۱۳۷۹ به عنوان اسپانسر باشگاه سپاهان فعالیت می‌کرد اما از آن سال امتیاز این تیم را به طور کامل در اختیار گرفت. یا ذوب آهن با خرید امتیاز تام اصفهان در سال ۱۳۷۲ به سطح اول فوتبال ایران رسید.
علاوه بر این مرور آخرین عنوان قهرمانی باشگاه‌های لیگ برتری در بالاترین سطح فوتبال ایران شامل لیگ برتر، جام حذفی، سوپرجام و قهرمانی ایران نشان می‌دهد که تقریبا نیمی از باشگاه‌های لیگ برتری (۷ باشگاه) عنوان‌دار نیستند تا در مجموع بتوان گفت لیگ برتر فوتبال در حال طی کردن مسیری است که خالی از افتخار و قدمت شود؛ موضوعی که در نهایت می‌تواند به همین اقبال عمومی کم نسبت به فوتبال داخلی ضربه بیشتری وارد کند.
انتهای پیام
