جدید مجمع جهانی اقتصاد ،ایران در این شاخص رتبه ۹۹را از میان ۱۱۵ کشور جهان در اختیار دارد، که خود جای بسی تامل می‌باشد متاسفانه کشور ایران نه تنها در جهت کربن زدایی برنامه ای نداردبلکه با تشویق و همچنین ترغیب روستانشینان به استفاده از گاز طبیعی و عدم استفاده و فرهنگ‌سازی به لوازم کم مصرف انرژی با کمبود گاز طبیعی در مصارف خانگی روبرو شده است امروزه در قرن بیست و یکم دیگر جای آزمون و خطا نمی باشد ،دیپلماسی انرژی می‌تواند بخشی از سیاست کلان انرژی ایران در دولت سیزدهم باشد، که این امر زمینه‌های لازم را برای حفظ و افزایش سهم ایران در بازار اقتصاد جهانی فراهم آورد و عضویت دائم ایران در شانگهای را باید نویدنو در دو وزارتخانه عریض و طویل نفت و نیرو دانست .انرژی به عنوان یک متغیر ژئوپلیتیک جایگاه ویژه‌ای در روابط قدرت در نظام جهانی معاصر باز کرده ،از این رو هر یک از بازیگران نظام جهانی به دنبال تعریفی معقول از جایگاه دیپلماسی انرژی خود در جهان می باشند در این میان ایران با واقع شدن در مرکز بیضی استراتژیک انرژی جهان و با در دست داشتن دومین منابع نفت خام و گاز طبیعی جهان از جایگاه مهمی در زمینه تحولات انرژی جهانی برخوردار است امروزه وزیر نفت و وزیر نیرو جمهوری اسلامی ایران در موضوع دیپلماسی انرژی به عنوان یکی از ضرورت‌های رفتار راهبردی ایران در جهت کاهش محدودیتهای بین المللی علیه کشور را فراهم می‌سازند امید است که به دور از بازی‌های سیاسی ،امروز بعد از چهل و اندی از تاسیس نظام جمهوری اسلامی ایران با کمک از همه ظرفیت‌های داخلی و استفاده از متخصصان حوزه انرژی با دسترسی به بازارهای جهانی و کمک به رونق بازار نفت ایران از طریق رایزنی با کشورهایی که نقش مثبت و کلیدی در همکاری بین اعضای اوپک و غیر اوپک از سهم مهمی در بازار نفت دارند را ایجاد نماید :۱) جذب سرمایه خارجی به صورت مشارکتی
۲)حفظ اقتصاد ملی در برابر چالش‌های اقتصاد جهانی ۳) نوشتن برنامه جامع راهبردی نوین در حوزه دیپلماسی انرژی
۴ )نقش دانشگاه در توسعه و ترویج دیپلماسی
در پایان باید عرض کنم که وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران باید در قامت عالی ترین و بالاترین مقام دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران ظاهر شود و در انتخاب دبیر کل اوپک نقش حیاتی و اساسی بازی کند.