به گزارش رویداد شرق ، بازار قراضه آهن، به عنوان یک منبع بازیافتی، اهمیت فزاینده‌ای در تولید پایدار فولاد پیدا کرده است. امروزه، حدود ۲۰ درصد فولاد جهان از قراضه تولید می‌شود و پیش‌بینی می‌شود که این رقم در آینده افزایش یابد. کشورهای پیشرو در صادرات قراضه، زیرساخت‌های مناسبی برای جمع‌آوری و فرآوری قراضه ایجاد کرده‌اند، در حالی که کشورهای واردکننده بزرگ، مانند ترکیه و هند، به دلیل نیاز بالای خود به فولاد، بخش عمده‌ای از واردات قراضه را به خود اختصاص داده‌اند.

بر اساس برآوردهای سال ۲۰۱۸، میزان تجارت قراضه بیش از ۱۵۰ میلیون تن بوده است. کشورهایی مانند آمریکا، برزیل، انگلستان، و آلمان، بیشترین صادرات قراضه را دارند و تقریباً ۵۰ درصد از صادرات جهانی را به خود اختصاص داده‌اند. این کشورها با استفاده از سیستم‌های پیشرفته، توانسته‌اند بازار قراضه را در سطح بالایی حفظ کنند.

در ایران، صنعت قراضه آهن به صورت سنتی اداره می‌شود و حدود ۳۰ هزار نفر در این بازار فعالیت دارند. با وجود پیشرفت صنعت فولاد در ۲۰ سال گذشته، صنعت قراضه همچنان با مشکلاتی مواجه است، از جمله نیروی کار با تحصیلات پایین و روش‌های سنتی جمع‌آوری و بازیافت. در سال ۱۴۰۱، دو میلیون تن ضایعات آهن در کشور جمع‌آوری شده است، در حالی که نیاز کشور به ۶ میلیون تن قراضه است.

برای جبران کمبود قراضه، باید سیاست‌های کلانی اتخاذ شود که روش‌های جمع‌آوری و فرآوری را تکامل بخشد و میزان تولید قراضه را افزایش دهد. از جمله راهکارها، بازیافت شناورها و کشتی‌های فرسوده، خطوط ریلی و ناوگان فرسوده، خطوط لوله گاز، و اسقاط خودروهای فرسوده است. همچنین، نوسازی ساختمان‌های قدیمی می‌تواند به تامین قراضه کمک کند.

با توجه به چالش‌های موجود در صنعت قراضه، ایجاد یک سیستم یکپارچه و منسجم برای مدیریت این صنعت ضروری است. واردات قراضه به دلیل کاهش ارزش پول ملی و قیمت‌های جهانی، توجیه اقتصادی ندارد. بنابراین، تمرکز بر راهکارهای داخلی برای تامین پایدار قراضه اهمیت بالایی دارد.